وظایف امدادگر آمبولانس چیست؟ دستیاران و امدادگران آمبولانس چه وظایفی دارند؟ آیا با مسئولیت ها و وظایف دستیاران و امدادگران آمبولانس ها آشنا هستید؟ وظایف امدادگر آمبولانس از زمانی می باشد که به محل حضور بیمار مراجعه کرده و وی را به وسیله آمبولانس تا رسیدن به مراکز درمانی مشایعت می کند. در واقع این افراد به نوعی همراه بیمار محسوب می شوند تا وی را به بیمارستان ها برسانند و در طی مسیر تا مراکز درمانی اتفاقی برای آن ها رخ ندهد. در این جا وظایف امدادگر آمبولانس بررسی می شود.
امدادگر آمبولانس چه وظایفی دارد؟
امدادگران یا دستیاران آمبولانس ها بنا به نیاز این وظیفه را دارند که به موقعیت های مختلف پزشکی مراجعه کرده و طیف بالایی از مراقبت های پزشکی مورد نظر را ارائه دهند. وظایفی که این افراد دارند به طور خلاصه مراحل زیر را شامل می شود:
مقالات مرتبط: انواع خدمات اورژانسی چیست؟
ارزیابی بیمار و محیط اطراف
پس از این که امدادگر آمبولانس به محل فوق اعزام شد، باید بتواند محیط و حتی خود بیمار را ارزیابی کند و بتواند نیازهای اولیه فرد حادثه دیده را شناسایی کرده و در اسرع وقت اقدام لازم را انجام داده و در استفاده از امکانات اقدام کند. در خصوص ارزیابی کردن مصدوم باید بداند مشکلاتی که ممکن است برای مصدوم ایجاد خطر بیش تر کند را شناسایی کرده و سپس آن ها را حل کند.
اجرا کردن روش های احیای حیات مانند سی پی آر یکی از وظایف امدادگر آمبولانس
ممکن است بیمار به روش های احیای حیات نیاز داشته باشد که در این صورت دستیار آمبولانس باید با حوصله و دقت این کار را انجام دهد.
تثبیت کردن بیمار جهت انتقال دادن به بیمارستان ها از وظایف امدادگر آمبولانس
تثبیت کردن بیمار به این شکل است که باید با دقت فراوانی او را به داخل امبولانس ببرد و تا رسیدن به بیمارستان مراقبت های لازم انجام شود. تا بیمار در حالت درست و راحتی قرار بگیرد.
اقدامات اولیه درمانی یکی از وظایف امداگر امبولانس
اقدامات اولیه درمانی نیز زمانی انجام می شود که بیمار دچار وضعیت وخیم می باشد و اتلاف زمان خطر آفرین می باشد. در این صورت اقدامات اولیه توسط امدادگر آمبولانس انجام می شود تا زمان رسیدن به بیمارستان با مشکل مواجه نشود.
برخورد درست و مناسب با مصدوم و فرد حادثه دیده
برخورد درست با مصدومی که دچار حادثه شده است، موجب حفظ آرامش و اعتماد به نفس او خواهد شد. پس در وهله اول امدادگر آمبولانس خصوصی باید بتوانند به درستی با فرد حادثه دیده برخورد کند، مثلا مصدوم با دیدن جراحاتی که به بدنش وارد شده است، ممکن است دچار ترس و اضطراب شود، وظیفه دستیار این است که به او آرامش داده و او را از نگرانی خارج کند.
پس از آن باید مشکلات محیط اطراف را بررسی کرده و خطرات احتمالی در آن جا را برطرف کند. هنگام ارزیابی کردن مصدوم نیز باید به بررسی موضوعی یعنی علائم، چگونگی وقوع حادثه و نشانه ها توجه لازم را داشته باشد.
چگونگی اتفاق افتادن حادثه و ارزیابی کردن بیماران مراحلی دارد که عبارتند از:
-
ارزیابی سریع
در ارزیابی سریع باید موقعیت مصدوم شناسایی شده و مراقبت های فوری در این خصوص به عمل آید تا حیات او تهدید نشود. در این حال ارزیابی کردن بیمار مشخص می شود که فرد مشکلاتی مانند ایست قلبی، بیهوشی، شوک یا خونریزی های شدید دارد یا ندارد؟
-
ارزیابی ثانویه
در ارزیابی ثانویه هدف تشخیص و تعیین کردن صدمات دیگری است که اولویت کم تری نسبت به ارزیابی اولیه دارند، اما در عین حال نیاز است که اقدامات و درمان های لازم در خصوص آن ها انجام شود. این اقدامات عبارتند از:
- گرفتن شرح حال بیمار
- معاینه های فیزیکی
-
ارزیابی علائم حیاتی یکی از وظایف امدادگر آمبولانس
علائم حیاتی معمولاً نشانگر عملکرد درست سیستم های حیاتی هستند که از آن جمله می توان به دستگاه گردش خون، دستگاه تنفس، دستگاه عصبی مرکزی و غیره اشاره کرد. در برخی از موارد فردی که دچار حادثه می شود در سیستم های مختلف حیاتی اش اختلالاتی به وجود می آید.
این اختلالات با علائم خاصی همراه هستند و امدادگر آمبولانس باید بتواند با بررسی کردن این علائم و نشانه ها به ارزیابی علائم حیاتی بیمار بپردازد. پس در کلیه مواردی که افراد دچار آسیب و حادثه شده اند. ارزیابی کردن سریع علائم حیاتی شامل معاینات اولیه و مراقبت های اولیه ضروری می باشد.
