در سیستم فوریت های پزشکی، آمبولانس ها بیش از یک وسیله نقلیه هستند؛ آن ها کلینیک های متحرکی هستند که نجات جان بیماران را ممکن می سازند. در میان این ناوگان حیاتی، آمبولانس تیپ B به عنوان یک واحد درمانی پیشرفته شناخته می شود. این آمبولانس نه تنها وظیفه انتقال بیمار را بر عهده دارد، بلکه با تجهیزات کامل خود، امکان ارائه مراقبت های حیاتی در محل حادثه و در طول مسیر را فراهم می کند. این بخش از وبسایت آمبولانس خصوصی آرمان به طور جامع به معرفی، مشخصات، تجهیزات و نقش این آمبولانس می پردازد تا درک کاملی از توانمندی های آن به دست آورید.
آمبولانس تیپ B چیست؟
آمبولانس تیپ B (Type B Ambulance) یک واحد درمانی سیار است که بر پایه یک شاسی خودروی ون یا کامیونت با وزن متوسط ساخته می شود. این نوع آمبولانس به گونه ای طراحی شده است که فضای کافی برای تیم درمانی و تجهیزات پزشکی پیشرفته را فراهم کند. بر خلاف آمبولانس های تیپ A که عمدتاً برای حمل ونقل بیماران غیر اورژانسی یا پایدار طراحی شده اند، آمبولانس تیپ B برای پاسخگویی به طیف گسترده ای از فوریت های پزشکی، از آسیب های تروما گرفته تا بیماری های حاد، تجهیز شده است.
هدف اصلی از طراحی این آمبولانس، فراهم آوردن امکانات و ابزار لازم برای تیم پزشکی جهت انجام اقدامات حمایتی اولیه (BLS) و اقدامات حمایتی پیشرفته (ALS) است. این یعنی تیم داخل آمبولانس می تواند وضعیت حیاتی بیمار را پایش کند، داروهای اورژانسی تجویز نماید، راه های هوایی را باز کند و حتی عملیات احیای قلبی ریوی (CPR) را با تجهیزات پیشرفته انجام دهد. این توانایی ها آمبولانس تیپ B را به یک پل حیاتی بین محل حادثه و بیمارستان تبدیل می کند.
مشخصات آمبولانس تیپ B
مشخصات آمبولانس تیپ B شامل ویژگی های فنی و طراحی است که آن را برای ماموریت های درمانی آماده می سازد. این آمبولانس ها معمولاً بر روی شاسی ون های تجاری مانند مرسدس بنز اسپرینتر (Mercedes-Benz Sprinter)، فیات دوکاتو (Fiat Ducato) یا فورد ترانزیت (Ford Transit) ساخته می شوند. بدنه این آمبولانس ها به گونه ای بازسازی و تقویت می شود که فضای داخلی آن به یک محیط درمانی استاندارد تبدیل گردد.
ویژگی های داخلی:
- فضای کاربری بهینه: فضای داخلی به گونه ای طراحی شده که تیم درمانی بتواند به راحتی در اطراف تخت بیمار حرکت کند و به تمامی تجهیزات و داروها دسترسی داشته باشد. ارتفاع سقف در این آمبولانس ها معمولاً به اندازه ای است که پرسنل بتوانند به صورت ایستاده کار کنند.
- تخت بیمار: یک تخت قابل تنظیم و متحرک که به صورت ایمن به کف آمبولانس متصل می شود. این تخت مجهز به کمربندهای ایمنی برای تثبیت بیمار در طول مسیر است.
- مخازن اکسیژن: حداقل یک مخزن اکسیژن بزرگ در محفظه بیمار نصب شده است که برای تامین اکسیژن مورد نیاز در طول مسیر استفاده می شود.
- سیستم روشنایی و تهویه: سیستم روشنایی داخلی به گونه ای طراحی شده که نور کافی برای انجام اقدامات پزشکی را فراهم کند. همچنین سیستم تهویه مطبوع، دمای مناسب را برای بیمار و تیم حفظ می کند.
- کابینت ها و قفسه ها: برای سازماندهی و نگهداری تجهیزات، داروها و مواد مصرفی، کابینت های ایمن و قفسه های متعددی تعبیه شده اند که در برابر لرزش و ضربه مقاوم هستند.
- صندلی های پرسنل: صندلی های مخصوصی برای تیم درمانی در نظر گرفته شده که اغلب قابلیت چرخش دارند تا امکان دسترسی بهتر به بیمار را فراهم کنند.
ویژگی های خارجی:
- چراغ های هشدار دهنده و آژیر: مجهز به سیستم کامل چراغ های هشدار دهنده (LED) و آژیر های چند حالته برای اعلام حضور و باز کردن مسیر در ترافیک.
- علامت گذاری: بدنه آمبولانس با نوارهای رنگی و نمادهای اورژانس مانند ستاره زندگی (Star of Life) و صلیب سرخ یا هلال احمر علامت گذاری شده است.
- سیستم تعلیق: سیستم تعلیق این خودروها برای کاهش لرزش و ضربات جاده ای تقویت شده تا راحتی و ایمنی بیمار در طول مسیر تضمین شود.
تجهیزات آمبولانس تیپ B
تجهیزات آمبولانس تیپ B قلب تپنده این وسیله نقلیه است و آن را از یک خودروی معمولی متمایز می کند. این تجهیزات به تیم پزشکی این امکان را می دهند که اقدامات درمانی لازم را در شرایط حساس و اغلب غیرمنتظره انجام دهند. این تجهیزات را می توان به دسته های زیر تقسیم کرد:
۱.تجهیزات پایش و احیا:
- دفیبریلاتور/مانیتور قلبی: یکی از مهم ترین تجهیزات است. این دستگاه نه تنها برای پایش ضربان قلب بیمار استفاده می شود، بلکه در صورت ایست قلبی، قادر به شوک الکتریکی برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب است. مدل های پیشرفته دارای قابلیت های ECG، پایش فشار خون غیرتهاجمی (NIBP) و اشباع اکسیژن خون (SpO2) هستند.
- دستگاه ساکشن (Suction Unit): برای پاک کردن ترشحات، خون یا استفراغ از دهان و راه های هوایی بیمار استفاده می شود تا از خفگی جلوگیری کند.
- ونتیلاتور (Ventilator): دستگاه تنفس مصنوعی که در شرایطی که بیمار قادر به تنفس خودبخودی نیست، به او کمک می کند.
- کپسول اکسیژن و تجهیزات جانبی: شامل کپسول های اکسیژن پرتابل و مرکزی، ماسک های تنفس و لوله های رابط.
۲.تجهیزات کنترل تروما و جابجایی:
- تخته ستون فقرات (Spinal Board) و برانکارد اسکوپ (Scoop Stretcher): برای تثبیت و حمل ایمن بیمارانی که مشکوک به آسیب ستون فقرات هستند.
- آتل ها (Splints): برای بی حرکت کردن شکستگی های استخوان و جلوگیری از آسیب بیشتر.
- کیسه های کمک های اولیه و پانسمان: شامل انواع بانداژ، گاز استریل، چسب، پد و محلول های ضدعفونی.
- گردنبندهای طبی: برای بی حرکت کردن گردن در آسیب های ناشی از تروما.
۳.داروها و تجهیزات تزریق:
- کیف دارویی اورژانس: شامل داروهای حیاتی مانند آدرنالین، آتروپین، لیدوکائین و داروهای مسکن.
- سرم های وریدی: شامل سرم های نمکی و قندی برای جبران مایعات از دست رفته بدن.
- سرنگ ها، آنژیوکت ها و ست های تزریق: ابزار لازم برای تزریق داروها و سرم ها.
۴. سایر تجهیزات ضروری:
- مجموعه جراحی کوچک: برای انجام اقدامات سرپایی در محل.
- تجهیزات کنترل عفونت: شامل دستکش، ماسک، عینک محافظ و مواد ضدعفونی کننده.
- ابزار نجات: مانند چکش شکستن شیشه، قیچی نجات و کپسول آتش نشانی.
چک لیست آمبولانس تیپ B
آمادگی، کلید موفقیت در فوریت های پزشکی است. به همین دلیل، هر شیفت کاری تیم آمبولانس با یک چک لیست آمبولانس تیپ B دقیق و جامع آغاز می شود. این چک لیست اطمینان می دهد که تمامی تجهیزات، داروها و سیستم های آمبولانس در حالت عملیاتی کامل قرار دارند. هر مورد از این چک لیست باید با دقت بررسی و ثبت شود. مراحل اصلی چک لیست عبارتند از:
- بررسی وسیله نقلیه:
- بررسی سطح سوخت، روغن، آب رادیاتور و ترمز.
- بررسی فشار باد تایرها و وضعیت لاستیک یدکی.
- تست چراغ های جلو، عقب، چراغ های هشداردهنده و آژیر.
- بررسی عملکرد سیستم تهویه مطبوع و گرمایش.
- تست سیستم ارتباطی (بی سیم و تلفن).
- بررسی تجهیزات پزشکی:
- تست دستگاه دفیبریلاتور: بررسی شارژ باتری و عملکرد صحیح دستگاه.
- بررسی دستگاه ساکشن: اطمینان از شارژ باتری و وجود مخزن خالی.
- تست دستگاه ونتیلاتور: بررسی عملکرد و تنظیمات.
- بررسی تمام کپسول های اکسیژن: اطمینان از پر بودن آن ها.
- بررسی وضعیت تمامی برانکاردها و آتل ها.
- بررسی داروها و مواد مصرفی:
- چک کردن تاریخ انقضای تمامی داروها، سرم ها و مواد مصرفی.
- اطمینان از وجود تعداد کافی از هر قلم از تجهیزات مصرفی مانند سرنگ، باند، گاز استریل و دستکش.
- مجدداً بررسی کیف دارویی اورژانس و اطمینان از کامل بودن محتویات آن.
- بررسی بهداشت و نظافت:
- اطمینان از نظافت کامل آمبولانس و ضدعفونی بودن تمام سطوح.
- تامین رول های دستمال کاغذی و مواد بهداشتی.
هر گونه نقص یا کمبود در هر مرحله باید بلافاصله گزارش و برطرف شود تا آمبولانس در هر لحظه آماده پاسخگویی به ماموریت های حیاتی باشد.
نتیجه گیری
آمبولانس تیپ B بیش از یک وسیله نقلیه اورژانس، یک واحد درمانی سیار است که با مشخصات فنی دقیق و تجهیزات پیشرفته، نقش کلیدی در زنجیره نجات یک بیمار ایفا می کند. از لحظه رسیدن به محل حادثه تا انتقال ایمن به بیمارستان، این آمبولانس ها و تیم های پزشکی مستقر در آن ها، با استفاده از تجهیزاتی که بررسی کردیم، به سرعت وضعیت بیمار را تثبیت کرده و اقدامات درمانی لازم را آغاز می کنند.
اهمیت این آمبولانس ها تنها به تجهیزات آنها محدود نمی شود، بلکه آمادگی دائمی آن ها از طریق چک لیست های دقیق است که تضمین کننده عملکرد صحیح در لحظات بحرانی است. درک عمیق تر از نقش و توانمندی های آمبولانس تیپ B به ما یادآوری می کند که چگونه در سیستم فوریت های پزشکی، هر قطعه ای به دقت طراحی و اجرا شده تا احتمال موفقیت در نجات جان انسان ها به حداکثر برسد.