قدمت  آمبولانس در ایران و جهان : عنوان این مقاله، قدمت آمبولانس خصوصی در ایران است. در این نوشتار سعی خواهیم کرد، اولین اقدامات صورت گرفته در این زمینه را بررسی کنیم. چه سالی و دقیقا بعد از چه حادثه ای اولین جرقه های تاسیس مراکز آمبولانس خصوصی در ایران زده شد. اگر با خواندن این پاراگراف به موضوع علاقمند شدید، تا انتها با ما بمانید.

قدمت آمبولانس در ایران و جهان به چه زمانی بر می گردد؟

اگر مقالات قبلی ما را مطالعه کرده باشید، به صورت مفصل درباره اولین گروه که به فکر جابجایی مصدومین یا بیماران افتادند، صحبت شد. البته خیلی مشخص نیست چه کسانی اولین گروه یا اولین امدادرسان‌های تاریخ بوده اند. اما قابل تصور است که در ایران باستان در شهری که دانشگاه جندی شاپور از همه اقصی نقاط دنیا پزشک ، استاد و شاگرد جذب می‌کرده است، به‌طورحتم، بیمارستان جندی شاپور می‌بایست با ارابه‌های خاصی تجیهز بوده باشد.

می‌شود تصور کرد که در ایران باستان ما، که در هر زمینه‌ای جزو پیشروان دنیا بوده اند، تخت‌های روان، ارابه‌های پزشکی برای مردم آن روز، چیز عجیب و دور از انتظاری نبوده است.

البته گفتنی است ، انگلیسی‌ها مدعی اند که آنها قبل از این تاریخ یعنی در سال ۱۸۷۸ میلادی اولین مرکز رسمی امدادرسانی به مجروحان ر ادایر کرده اند. این مرکز دارای سلسله مراتب اداری بود که رانندگان آمبولانس می بایست در آن مهارت‌های لازم و آموزش‌های پیش بیمارستانی می‌دیدند.

قدمت  آمبولانس  در ایران

در ساعت دو و پنجاه دقیقه سال هزار و سیصد و پنجاه و سه اتفاقی در سالن انتظار فرودگاه مهرآباد تهران افتاد که مساله وجود آمبولانس را بیش از پیش پررنگ تر کرد. طبق آمار تعداد کشته شدگان این حادثه به هیجده نفر می رسد. متاسفانه تا قبل از آن هیچ وسیله نقلیه خاصی برای درمان و انتقال بیماران در ایران طرح ریزی نشده بود.

از آنجا در آن سالها نزولات جوی و برف و باران بسیار بود و برف سنگینی روی سقف سالن انتظار نشسته بود، باعث شد تا ساختمان دچار تخریب تدریجی شود. از طرفی سرو صدای مخرب موتورهای جت ساختمان فرودگاه را تحت تاثیر قرار داد و باعث آسیب جانی برخی از هم وطنان ما شد. اما، طبق فرامین صادر شده در آن سال ، ضرب الاجل طی حکمی،  با کمک و مشاوره مستشاران امریکایی، ناوگان حمل و نقل بیماران در برنامه کاری بیمارستان ها قرار گرفت. خوشبختانه، ۱۳۵۴ اورژانس پیش بیمارستانی در ایران از نظر کیفی، رتبه یک را در جهان کسب کرد.

با وقوع اتفاقات بهمن پنجاه و هفت و حادثه جنگ هشت ساله، شبکه ای که احتیاج به نگهداری ، حفظ و نوسازی ناوگان خودروهای سلامت، بیش از پیش احساس شد. بسیاری از آمبولانس ها دوباره تجهیز شدند و افراد بیشتری در استخدام این حرفه مقدس درآمدند. خوشبختانه جنگ و تجربیاتی که از این مسیر به دست آمد، باعث شد تا کادر خدمت رسان مشغول در آمبولانس ها به بهترین شکل ممکن امدادرسانی داشته باشند.

برای اولین بار در سال ۱۳۷۹ طراح فوریت های پزشکی از طرف دولت آن زمان تصویب و به اجرا درآمد. در سال ۱۳۸۰ به طور رسمی این طرح فراگیر در سراسر ایران آغاز به کار کرد. با طراحی رشته دانشگاهی فوریت های پزشکی ناوگان سلامت و خدمات درمانی کشور تجهیز و تقویت شد.

کتاب های بسیاری در این زمینه تالیف و ترجمه شد که به روزترین مطالب مرتبط را در اختیار مراکز آمبولانس خصوصی و دانشجویان این رشته قرار می داد. در مراتب بعدی، خرید و تجهیز آمبولانس های به کارگرفته در بخش درمان است که می توان به آن اشاره کرد. تعداد پایگاه های آمبولانس خصوصی افزایش یافت و برای هر کدام از خدماتی که به بیماران و متقاضیان اختصاص می یافت، تیپ های سه گانه آمبولانس طراحی گردید.

پایان

در این مقاله درباره قدمت آمبولانس در ایران وجهان پرداختیم. دانستیم؛  دراین جابجایی بیمار به مکانی دور از جنگ و خونریزی و حملات، یکی از دغدغه‌های انسان در طول تاریخ بوده است. در روم باستان برای کمک به مجروحین جنگی در جنگ‌ها از ارابه و گردونه‌های جنگی استفاده می‌کردند. در یونان قدیم معابد و پرستش گاه ها فقط مکانی برای دعا و نذر و نیازها نبودند، معابد تغییر کاربری می‌دادند و نقش بیمارستان را پیدا می‌کردند. همچنین درباره تفاوت آمبولانس ها در سطح بین المللی مطالب آموزنده ای خواندیم.

بیشتر بدانید :  اعزام آمبولانس خصوصی